Warszawa psycholog – badania psychologiczne i pomoc psychologiczna

Jakie zachodzą związki między zachowaniem człowieka a nabytym uprzednio doświadczeniem, jakie są teoretyczne podstawy i praktyczne możliwości wytwarzania nawyków korzystnych i eliminowania niepożądanych, w jakiej mierze można przewidzieć zachowanie człowieka – to pytania, które ludzie stawiali już sobie znacznie wcześniej, ale behawioryzm wprowadził je do psychologii naukowej. Że odpowiedzi są fragmentaryczne, nie pomniejsza to znaczenia, jakie ma ukierunkowanie badań psychologicznych ku sprawom doniosłym praktycznie.

Czytaj dalej Matematyzacja psychologii

Jedną z najważniejszych właściwości człowieka jest jego poziom aspiracji: można to określić jako punkt na skali osiągnięć, który jednostka zamierza zdobyć i który daje jej satysfakcję. Marzenie o wyższych studiach, rozwiązanie problemu naukowego, awans na kierownicze stanowisko czy poznanie świata to jedynie nieliczne przykłady ludzkich aspiracji. Poziom aspiracji wywiera przemożny wpływ na działanie: osiągnięcia jednostki zależą nie tylko od okoliczności i warunków społecznych, lecz również od tego, co ona chce osiągnąć. Ktoś, kto nie umie określić wysokiego, a jednocześnie realnego poziomu aspiracji, kto kieruje się fatalną zasadą: „Na to mnie nie stać”, nie może liczyć na żadne sukcesy. Psychologowie zgromadzili liczne dowody potwierdzające te hipotezy. W jednym z najbardziej pomysłowych eksperymentów22 studenci symulowali rzeczywiste transakcje handlowe typu „kupno-sprzedaż”. Badani, którzy mieli trzykrotnie wyższy poziom aspiracji od swoich partnerów, osiągali prawie dwukrotnie wyższe dochody pieniężne. Chociaż osiągnięcia ich nie były wprost proporcjonalne do aspiracji, to jednak te ostatnie wywierały przemożny wpływ na ostateczną transakcję. Poziom aspiracji, jako względnie trwała właściwość jednostki, regulował więc jej zachowanie.

Czytaj dalej Człowiek i poziom jego aspiracji

Dziś już nikt nie wątpi-, że procesy psychiczne zachodzą w układzie nerwowym. Wiadomo, że są one odzwierciedleniem świata, otaczającego, człowieka. Odzwierciedlenie to dokonuje się w mózgu I w dużej mierze zależy od jego właściwości.

Czytaj dalej Rozwój anatomiczno-czynnościowego podłoża psychiki

Omawiana zależność została wykryta w badaniach zwierząt, w których zmieniano wielkość wzmocnienia (Crespi, 1942, 1944: Zeaman, 1949: Reynolds, 1949). Uczenie się labiryntu, uczenie się rozróżniania przebiega jednakowo szybko niezależnie od wartości wzmocnienia, natomiast zależy od niej poziom stabilizacji wprawy (czas przebiegu labiryntu, szybkość dokonywania wyboru, wielkość okresu utajenia itd.). Zależność ta została potwierdzona w badaniach ludzi, między innymi w sytuacji wytwarzania warunkowej reakcji mrugania, dla której bodźcem bezwarunkowym jest podmuch powietrza (Passey, 1948). Siła podmuchu wpływa na poziom stabilizacji reakcji warunkowej (siła reakcji, częstość), natomiast nie wpływa na szybkość wytwarzania odruchu.

Czytaj dalej Wielkość wzmocnienia przy nauce

Jaki jest ostateczny cel, do którego dążą wszyscy ludzie i który zapewnia spójność i jedność osobowości? Mniej więcej w 1908 roku Adler doszedł do wniosku, że agresja odgrywa ważniejszą rolę niż seksualność. Nieco później miejsce agresywnych impulsów zajęła „wola mocy”. Adler utożsamiał moc z męskością, a słabość z kobiecością. W tym stadium rozwoju swych koncepcji (około 1910) sformułował ideę „męskiego protestu” – pewnej formy hiperkompensacji, do której uciekają się zarówno mężczyźni, jak i kobiety, gdy czują się niezadowoleni z siebie i gorsi od innych. Później Adler odrzucił „wolę mocy” na rzecz „dążenia do wyższości”, przy którym już pozostał. Tak więc były trzy stadia w ewolucji jego poglądów na ostateczny cel człowieka: być agresywnym, być silnym, być wyższym.

Czytaj dalej DĄŻENIE DO WYŻSZOŚCI

Upośledzenie postawy abstrakcyjnej powoduje zmiany w całej osobowości i odbija się na wszystkich formach zachowania. Postawa abstrakcyjna nie jest syntezą niższych funkcji psychicznych, lecz reprezentuje całkowicie nowe nastawienie psychiczne, którego jedną z najistotniejszych cech stanowi czynnik świadomej woli. Osoba, której brak tej postawy, różni się jakościowo od osób normalnych.

Czytaj dalej Zachowanie abstrakcyjne a zachowanie konkretne – kontynuacja

Wkrótce po usunięciu się z kręgu osób otaczających Freuda Adler dostał się pod wpływ filozoficznych idei HansaVaihingera, którego książka The psychology of „as if’ (Psychologia „jak gdyby”, ang. tłum. 1925) ukazała się w 1911 roku. Vaihinger wysunął ciekawą i intrygującą koncepcję, że ludzie kierują się w życiu wieloma czysto fikcyjnymi ideami, które nie mają odpowiednika w rzeczywistości. Fikcje te, na przykład: „wszyscy ludzie zostali stworzeni równymi sobie”, „uczciwość jest najlepszą polityką”, „cel uświęca środki”, pozwalają ludziom radzić sobie skuteczniej z rzeczywistością. Są to pomocnicze konstrukty czy założenia, a nie hipotezy, które mogą być sprawdzone i potwierdzone. Można je odrzucić, gdy przestają być użyteczne.

Czytaj dalej FIKCJA JAKO CEL

Niezwykle istotnym czynnikiem, warunkującym prawidłową percepcję przedstawień teatralnych (aktorskich i lalkowych) oraz filmów, jest swoista dojrzałość do ich odbioru. Oczywiście, na poziomie różnych okresów rozwoju człowieka kryteria takiej dojrzałości są odmienne, związane z ogólnym poziomem-rozwoju osobowości i z szeregiem innych czynników. W interesującym nas okresie młodszego wieku szkolnego o dojrzałości takiej mówi się 7‘ w następujących sytuacjach:

Czytaj dalej Dziecko i rozdział fikcji od rzeczywistości

Jeśli uznamy, że celem kształcenia jest zagwarantowanie każdemu uczniowi optymalnego dla niego nauczania (nie zaś jedynie przerobienie sztywnego programu, składającego się z rocznych porcji materiału i optymalnego tylko dla niektórych uczniów), to dojdziemy do wniosku, że ocena służy czemuś ważniejszemu niż przewidywanie i selekcja. We wcześniejszych rozdziałach podkreślaliśmy potrzebę korygującej informacji zwrotnej do wywołania zmian w zachowaniu, co jest przecież istotą kształcenia. Ocena może i musi dostarczać tej informacji zwrotnej na użytek doskonalenia procesu uczenia się i nauczania.

Czytaj dalej Ocena w procesie kształcenia – dalszy opis

Parsons widzi społeczeństwa jako stosunkowo stabilną strukturę, w której zmiany zachodzą powoli i w sposób uporządkowany. Podkreśla również wewnętrzne zróżnicowanie społeczeństwa, szczególnie pogłębiającą się specjalizację jego struktur składowych. Na początkowym etapie rozwoju społeczeństwa za spełnianie czterech funkcji uniwersalnych odpowiedzialna była rodzina. Wraz z ewolucją społeczną rozwinęły się wyspecjalizowane instytucje polityczne i gospodarcze. W nowoczesnych społeczeństwach postindustrialnych wewnętrzne zróżnicowanie ma znacznie szerszy zakres niż w społeczeństwach rolniczych czy kopieniackich.

Czytaj dalej EWOLUCJA SPOŁECZEŃSTWA